Ратаваць Касцёл ці памыць падлогу ў храме? Цікавая дыскусія завязалася ў чаце

У чатах рыма-каталіцкіх парафій Беларусі сталі распаўсюджваць петыцыю да старшыні епіскапату Алега Буткевіча, складзеную адной з груп вернікаў. У тэксце гаворыцца пра занепакоенасць дэкларацыяй Святога Пасаду «Fiducia supplicans». Ініцыятары просяць кіраўніка епіскапату «зрабіць усё магчымае, каб не дапусціць з'яўлення ў Беларусі згубнай практыкі дабраславення блудных сужыццяў, а таксама пар, якія жывуць у садомскім граху», а вернікаў — распаўсюдзіць петыцыю з мэтай збору подпісаў.

Да такой ініцыятывы вернікі розных парафій паставіліся неадназначна — многія не падтрымалі ідэю з петыцыяй. На прыкладзе чата адной з парафій, дзе завязалася дыскусія, расказваем, што паказала сітуацыя.

Сярод меркаванняў вернікаў, якія не падтрымалі зварот да епіскапату, былі такія:

«Не бачу неабходнасці ў падобным звароце. Калі Святы Айцец дабраслаўляе людзей на плошчы (а там могуць знаходзіцца і забойцы, і розныя іншыя людзі), то ён не дабраслаўляе іх грахі — ён дабраслаўляе людзей. Такое ж дабраславенне і мелася на ўвазе ў дэкларацыі. Іншая справа, што недастаткова ясна гэта было сфармулявана. Але на гэты конт сам Святы Айцец даў усе неабходныя тлумачэнні».

Іншыя лічаць, што маўчаць нельга:

«Ёсць розніца паміж дабраславеннем грэшнікаў і дабраславеннем на жыццё ў граху. Ці, можа, перад забойствам забойцу варта пайсці да святара і папрасіць дабраславіць на забойства? Не выкручвайце дакумент. Гаворка не пра спыненне гамафобіі, гаворка ідзе пра канкрэтную спробу сатаны кпіць над Панам Богам».

Да дыскусіі далучыліся і святары. Адзін з іх заклікаў не спяшацца і пачакаць заявы епіскапату на гэты конт, адзначыўшы, што дадзеная праблема наогул неактуальная для Беларусі — гомасэксуалісты не прыходзяць да святароў з просьбай аб дабраславенні. А калі б такое і адбылося, святары не сталі б яго даваць.

Іншы святар адзначыў, што ён «не ў захапленні» ад дзеянняў Папы Францішка, і асабістае меркаванне мець, вядома, можна, але вернікі павінны быць паслухмяныя вікарыю Хрыста на Зямлі:

«Бог усё выправіць, калі нешта не згодна з Ягонай воляй».

Дыскусія працягвалася датуль, пакуль увагу на іншым не акцэнтавала простая жанчына, якая адказная за ўборку ў храме. Яна прапанавала пераключыцца на малое, каб атрымаць большае:

«Касцёл вось па пятніцах няма каму прыбіраць, адны і тыя ж людзі прыходзяць... А няверны ў малым не атрымае і многага».

У выніку развязка стала нечаканай: спрэчка скончылася прапановай змагацца з грахом не петыцыямі, а постам і малітвай, як вучыць Хрыстос, ахвяраваць сябе ў посце, каб біскупы былі настаўленыя Духам Святым. «І ахвярай па ўборцы касцёла!», — паставіла кропку верніца.

Дык што ж паказала сітуацыя? Тое, што ў жаданні выратавання Касцёла і барацьбы з сатаной, мы можам патрапіць у ягоную ж пастку — пад выглядам барацьбы за вялікія справы ён пераключае нашу ўвагу ад барацьбы з уласнымі грахамі і слабасцямі.

Наш канал в Telegram – только интересное и важное. Подписаться >